Hebraista z Łoponia - życiorys, częśc II

W sierpniu 1914 roku wstąpiłem do Legjonów i razem z wojnicką drużyną sokolą dostałem się do Legjonu Wschodniego we Lwowie, gdzie mię przydzielono do służby sanitarnej. Po rozwiązaniu legjonu w Mszanie Dolnej we wrześniu wyjechałam do Czech, skąd wróciłam do domu w lipcu 1915 roku. Po podjęciu nauki przez szkoły tarnowskie zapisałem się do klasy piątej, z której mię wyrwała służba wojskowa w armji austrjackiej. Klasę piątą ukończyłem więc jako uczeń prywatny. Wychowawcą moim od klasy pierwszej był bez przerwy autor "Harców młodzieży polskiej" prof. Mieczysław Schreiber. Tak samo klasę szóstą ukończyłem jako uczeń prywatny w roku 1917. 
W grudniu 1915 wcielono mię do pułku telegraficznego w St. Poelten w Austrji Dolnej. Po ukończeniu szkoły telegraficznej dostałem się w sierpniu 1916 roku do 1. kompanji telegrafu fortecznego w Pradzie w Tyrolu, pełniącej służbę łączności na odcinku frontu włoskiego, przylegającym do granicy szwajcarskiej. Przy wojsku wydoskonaliłem się w języku niemieckim i uczyłem się w wolnych chwilach francuskiego. We wrześniu 1918 odesłano mię na kurs telegraficzny do St. Poelten, gdzie mię zastał przewrót. 
Po miesięcznym  pobycie w domu rodziców wstąpiłem w grudniu 1918 roku jako ochotnik wojskiego polskiego, mianowicie do kadry telegraficznej w Krakowie. Z calym młodzieńczym zapałem poświęciłem się pracy instruktorskiej. W lecie 1919 roku otrzymałem przydział do kompanji telegraficznej górskiej przy brygadzie górskiej w Nowym Targu w stopniu sierżanta. W oddziale tym pełniłem funkcję sierżanta szefa i razem z nią odbyłem kampanję kijowską, odwrót pod Lublin i wielką ofensywę sierpniową. Przez cały czas operacyj kijowskich i na przyczółku mostowym w Kijowie byłem dowódcą samodzielnego plutonu telegraficznego przy pierwszej brygadzie górskiej. Po zawarciu pokoju byłem podoficerem oświatowym kompanji telegraficznej: do obowiązków moich należała wtedy opieka nad świetlicą żołnierską i nauczanie analfabetów. 

Zdjęcie z 11.08. 1923 roku zrobione prawdopodobnie w Jarosławiu. Po wojnie z bolszewikami Władysław Chrapusta  ( w środku ) pozostał na jakiś czas w wojsku.